Ushabti były umieszczane w grobowcach wśród dóbr grobowych i miały pełnić rolę sług zmarłego, gdyby został on wezwany do pracy fizycznej w życiu pozagrobowym.
Figurki często przedstawiano z motyką na ramieniu i koszem na plecach, co sugeruje, że były przeznaczone do uprawy roli dla zmarłego.
Na ich nogach zazwyczaj znajdowały się hieroglify, stanowiace inskrypcje potwierdzające ich gotowość do odpowiedzi na wezwanie bogów do pracy.
Praktyka używania figurek ushabti powstała w Starym Królestwie Egiptu (ok. 2600 do 2100 p.n.e.). Większość ushabti była niewielkich rozmiarów, a wiele z nich produkowano w wielokrotnościach – czasami pokrywały one podłogę wokół sarkofagu. Wyjątkowe ushabti są większych rozmiarów lub produkowane jako jedyne w swoim rodzaju dzieło mistrzowskie.
Ze względu na powszechność ushabti we wszystkich egipskich okresach i chęć światowych muzeów do reprezentowania starożytnych egipskich obiektów sztuki, ushabti jest jednym z najczęściej reprezentowanych obiektów na wystawach egiptologicznych. Produkowane w ogromnych ilościach, ushabti, wraz ze skarabeuszami, są najliczniejszymi ze wszystkich starożytnych egipskich antyków, które przetrwały.
Artisanal Nook - Moja Artystyczna Pakamera 
1 Comments